
Śmierć bliskiej osoby powoduje cierpienie i choć najbliższym wydaje się ono nieomal niemożliwe do zniesienia, mamy w tym wypadku do czynienia z naturalną reakcją. Odchodzi ktoś ważny, nic więc dziwnego, że pojawiają się sprzeczne ze sobą emocje, z którymi trudno sobie poradzić. Tak samo naturalne jest towarzyszące żałobie poczucie zagubienia. Nie oznacza to jednak, że należy radzić sobie z nim samodzielnie, nie poszukując wsparcia.
Co powoduje, że żałoba jest tak trudnym okresem?
Żałoba sprawia, że musimy zmierzyć się z zagadnieniami, którym na co dzień nie poświęcamy zbyt wiele uwagi. Nawet, jeśli odchodzi ktoś, kto nie znajdował się w najbliższym kręgu naszych przyjaciół, musimy pogodzić się z tym, że pewien rozdział został nieodwracalnie zamknięty. Nie wyjaśnimy już tej osobie naszego stanowiska, nie zwrócimy też uwagi na to, co może być dobre w naszych relacjach. Śmierć pozbawiła nas możliwości odnowienia przyjaźni, a jednocześnie – uświadomiła, że często nienajlepsze relacje nie miały wcale aż tak dużego uzasadnienia, jak mogło się nam wydawać.
Jakby tego było mało, czas żałoby zmusza nas do zmierzenia się z własną śmiertelnością. Teraz twardo stoimy na nogach i staramy się być możliwie jak największym wsparciem dla naszych najbliższych. Pojawia się jednak pytanie, jak długo jeszcze potrwa taki stan i jak poradzą sobie nasi najbliżsi, gdy i na zabraknie. Refleksje, których nie da się uniknąć będąc w żałobie niejednokrotnie przyczyniają się do zmiany naszego postępowania. Zaczynamy kwestionować to, jak żyliśmy do tej pory, nie jesteśmy jednak pewni tego, jak funkcjonować teraz. W tak trudnym czasie konsultacja psychologiczna może okazać się znakomitym rozwiązaniem.
Jak może nam pomóc psycholog?
Panuje przekonanie, że praca z osobami w żałobie ogranicza się do ich wysłuchania. Rzeczywiście, niekiedy właśnie tego pacjent potrzebuje w pierwszej kolejności, psychoterapia w Gdańsku to jednak pomoc w znacznie większym zakresie. Przydaje się w pierwszym okresie żałoby, gdy przeżycia są na tyle intensywne, że nie wiadomo, jak sobie z nimi radzić. Pozwala jednak również na powrót do w miarę normalnego życia także tym pacjentom, którzy pojawiają się w gabinecie już jakiś czas po śmierci bliskiej im osoby i mają wrażenie, że świat stoi w miejscu, a oni nie są w stanie wykonać kolejnego korku.
W czasie terapii specjalista koncentruje się przede wszystkim nad pracą nad tymi wszystkimi emocjami i myślami, jakie towarzyszą śmierci kogoś bliskiego. Pomaga jednak także wtedy, gdy pacjent nie jest w stanie znaleźć sam motywacji do wyjścia z żałoby i otworzenia się na innych. Pozwala też na pracę nad zasobami do radzenia sobie wskazując pacjentowi, co znajduje się w zasięgu jego ręki i jak może z tego korzystać. Podczas psychoterapii można jednak również znaleźć przestrzeń na rozmowę na temat tego, jakie znaczenie ma śmierć i jak podchodzić do niej jako do zjawiska. W szczególnych przypadkach psycholog może też wskazać na zasadność skonsultowania się z psychiatrą i skorzystania z pomocy farmakologicznej. Ta nie rozwiązuje problemów, pomaga jednak w odzyskaniu równowagi.
0 komentarzy