Bezdech senny – na czym polega?

Choć cierpi na nią wiele Polaków, wciąż jest to dolegliwość bagatelizowana. Tymczasem bezdech senny jest chorobą, która może mieć bardzo poważne skutki dla zdrowia. Zobacz, na czym polega bezdech senny.

Choć nocne chrapanie jest przedmiotem żartów, to nie należy zapominać, że może być ono objawem poważnej dolegliwości, jaką jest bezdech senny Leczenie tego schorzenia często wiąże się z rozpoczęciem diety i całkowitą abstynencją nikotynową i alkoholową. Zapobieganiem wystąpieniu bezdechu sennego może być również przyjmowanie odpowiedniej pozycji do snu, na przykład na boku, a nie na plecach.

Bezdech senny ‒ objawy i diagnozowanie

Zespół bezdechu sennego (z angielskiego Sleep Apnoea Syndrom, SAS) jest potocznie kojarzony głównie z nocnym chrapaniem, które staje się powodem napiętych relacji z partnerem/partnerką. Jednak osoby dotknięte tą dolegliwością budzą się nawet kilkadziesiąt razy w ciągu nocy, a każdemu wyrwaniu ze snu towarzyszy uczucie dezorientacji i niepokoju. Skutkuje to uczuciem chronicznego zmęczenia w ciągu dnia, trudnościami z utrzymaniem uwagi. W skrajnych przypadkach chory może bezwiednie zasypiać, co jest szczególnie niebezpieczne na przykład w trakcie prowadzenia samochodu.

Bezdech senny jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ często towarzyszy innym chorobom: otyłości, nadciśnieniu, zaburzeniom rytmu serca, migrenom. Stanowi on jednak osobną jednostkę nozologiczną i podlega leczeniu. O występowaniu u pacjenta bezdechu sennego świadczą całkowite zatrzymania oddechu na dłużej niż 10 sekund albo spłycenie oddechu poniżej 50% (częściowa blokada przepływu powietrza, utrzymująca się dłużej niż 10 sekund).

Organizm chorego na bezdech senny jest niedotleniony, ponieważ krew jest w dużo mniejszym stopniu wysycona tlenem. Pacjentom doskwierają nocne wybudzenia i chrapanie. Warto jednak podkreślić, że bezdech senny jest stosunkowo rzadko diagnozowany przez lekarzy. Częściej rozpoznają oni obturacyjny bezdech senny, do którego dochodzi w wyniku zatrzymania powietrza w górnych drogach oddechowych mimo intensywnej pracy płuc.